Dag 6: Derde dag Baguio

Misschien de meest gewone dag van onze 4 in Baguio: zoals gisteren ziekenhuisbezoek in de voormiddag en in de namiddag 2 colleges. Het nieuwe zou er voorwaar een beetje vanaf lijken te zijn, ware het niet dat we in het ziekenhuis, ondanks de zomervakantiekalmte, interessante cases kunnen meemaken. En we realiseren ons hoe, ondanks gelijkenissen, veel toch anders is als bij ons.
Als we bovendien met de helft van onze groep (morgen de andere helft) vanuit het Universitaire SLU Sacred Heart Hospital even om het hoekje gaan kijken in het openbare Baguio General Hospital, vallen ons de opmerkelijke verschillen op binnen de medische zorg van een en dezelfde stad. In de namiddag opnieuw lessen... de koffie of cola in de pauze helpen om de aandacht er (een beetje) bij te houden!
We moeten misschien nog even wennen aan de Filippijnse stijl van het eten ("weeral van die zoete saus op ons slaatje", "wat is die blubber in ons dessert?", "wanneer zal het eten eens warm hebben?"), maar binnenkort praten we er zelfs niet meer over, en voor wie toch nog zin zou hebben in een frietje: de weg naar de Super Mall is wel de heuvel op, maar toch niet ver.
Gedreven door mensen is de leuze van onze Provincie West-Vlaanderen. Dit zagen we deze middag ook weer eens bevestigd dankzij het werk van Ignaas Demyttenaere hier in Baguio. In het Institute for Inclusive Learning worden studenten van de School for Education bewust gemaakt dat blinde kinderen niet in bijzondere scholen moeten worden samengebracht, maar best in hun eigen lokale context (dorpsschooltje) onderwijs kunnen genieten. Daartoe worden leerboeken omgezet in braille of - dankzij wat ooit West-Vlaamse spraaktechnologie was - digitaal ingesproken. Een groepje vakantievrijwilligers was bovendien bezig met afgedankte paraplu-ijzertjes telraampjes aan het samenknutselen. Het verguldt de pil, als ik zie dat een deeltje van mijn provinciebelasting hieraan kan worden besteed...